Op weg naar 9 juni. De dag dat we mogen stemmen. Een recht. Geeft wel het gevoel dat je wat te zeggen hebt. En waar stemmen we dan op? Op partijen? Op partijprogramma’s? Op mensen?

We zitten in een crisis. Geen schokkende opmerking kunt u zeggen, dat weten we al lang. Sinds ik het boek ‘De ondergang van het gezond verstand’ (Lawrence McDonald & Patrick Robinson) las, weet ik 1 ding heel zeker: wat we te horen krijgen (van onze aanvoerders) moet je met een wel heel grote schep zout nemen…

We worden gewoonweg ‘gepiepeld’. Ook niet nieuw; het is maar dat we elkaar wakker houden.

Als Gerrit Zalm nu al zegt dat ons geld, geleend aan de ABN Amro, misschien niet (totaal) terugbetaald kan worden, staat volgens mij de weg open voor alle klanten van de ABN Amro om hetzelfde te zeggen tegen ‘hun’ bank.
Ben benieuwd hoe die dan reageert. Toen dat bericht van Zalm naar buiten kwam, schoot ineens het woord ‘schwalbe’ door mijn hoofd. En dat brengt me bij het fenomeen WK voetbal.

Als oud-rugbyer keek ik altijd een beetje meewarrig naar het fenomeen voetbal. Beetje lopen, beetje koppen, beetje cashen, wat is het verhaal? Inmiddels heb ik mijn mening wel bijgesteld.

Ik heb kennisgemaakt met diverse topvoetballers. Sporters die volledig toegewijd zijn aan hun sport. Op en top atleten. Ook in voetbal is zwalben een bekend fenomeen. Deze zwalbers kun je echter wel direct duidelijk maken dat hun gedrag niet past.

Voor de komende weken: weg met alle tegenstellingen. Ik omarm mijn grootste tegenspelers. Ik hef het glas met de linkse stemmers. En samen steunen we enthousiast het Nederlands voetbalteam. Op weg naar? Daarna zien we wel weer…

Ik wens u komende weken veel (kijk)plezier!
Guus Lakeman

NB: Nog even terug naar de verkiezingen. Mijn wens? Een regering die net zo met zichzelf omgaat als zij ook behandeld wil worden.