Zakenman. Op weg naar een afspraak. In gedachten. Vergeten goede afrit te nemen. Snel corrigeren over de doorgetrokken streep om alsnog de goede afslag te nemen. Geen enkel probleem voor het overige verkeer. Ineens politie. Aangehouden.

‘U krijgt een bekeuring, omdat u over een doorgetrokken streep reed’. Begrip? ‘Als u het er niet mee eens bent, dan kunt u het voor laten komen’.

De zakenman kreeg geen afschrift van de bekeuring. Er was geen bonnenboekje voorhanden. Dat de agent die vergeten was mee te nemen die ochtend, maakte niet uit. ‘Iets vergeten kan iedereen gebeuren’.

Amsterdammer. Op weg naar Artis met zijn 5-jarige zoon. In gedachten. Iets te laat geremd. De voorgaande auto werd amper geraakt, toch raakte de bestuurder daarvan zwaar in de stress. Politie erbij! Groot, vierkant hoofd en oorbel. Hij overzag de situatie, noteerde de gegevens en stuurde de gestreste man weg. ‘Waar wilde u heen?’, vroeg de oorbel aan de Amsterdammer. ‘Naar Artis, maar de lol is er voor mij af’. ‘Volg mij’, zei de oorbel, pakte de zoon, plaatste hem achterin de politieauto, zette zijn zwaailicht en het bord ‘volgen’ aan en reed met een vaart van 70km per uur door de stad. Voor Artis stopten ze. De Amsterdammer remde nu wel op tijd. Zijn zoon werd door de oorbel bij de kassa van Artis gezet met de mededeling: ‘Zo, en nu ga je er met je vader een mooie dag van maken’.

Volgens de regels van de wet (het verschil in rangen en standen benadrukkend) of volgens de regels van ‘samen’?

Ben ineens gek op oorbellen.

Hartelijke groet,
Guus Lakeman