…krijg je wat je kreeg. Andersom geredeneerd: als je anders doet, krijg je anders. De daad bij het woord voegend, de afgelopen week heb ik iets totaal anders gedaan.

Rolstoelrugbyclub De Scorpions gebruikt de sporthal van het revalidatiecentrum De Hoogstraat in Utrecht. Wekelijks komen daar mannen en vrouwen naar toe om hun favoriete sport te beoefenen. De meeste sporters hebben een dwarslaesie. Lopen zit er dus niet in, en de armen/ handen werken ook niet altijd 100%.

Voor ze het veld in kunnen rijden, moet er wel wat gedaan worden: de banden van hun –aangepaste- rolstoel oppompen, omkleden, zich verplaatsten van de ‘normale’ stoel naar de rugbystoel, zichzelf vastgespen met klittenband, handschoenen aandoen en die vast tapen. En dat alles met een lijf dat maar gedeeltelijk meedoet. Helpende handen zijn dan ook meer dan welkom.

Het helpen bij de voorbereiding gaat als vanzelf; de mannen en vrouwen geven zelf aan wat nodig is. Ze schromen geen moment om te vragen. Ondertussen praten ze elkaar bij over wat vandaag wel/ niet werkt. Immers, hun fysieke gesteldheid kan per dag wisselen.

Wat ze vervolgens in het veld laten zien, is verbazingwekkend. Razendsnelle draaiingen, snelle sprints en keiharde confrontaties. En na afloop het respect naar elkaar: prachtig om te zien.

Ze accepteren wie ze zijn, wat ze (niet meer) kunnen en de hulp om dat te kunnen doen wat ze willen doen.

In deze veranderende wereld wens ik uw veel ‘openheid’ en ‘samen’.